martes, 22 de septiembre de 2009

Flash: Imposible entrar en Honduras

Estrella López / Tonalá (Nicaragua) - Los cinco periodistas que componemos la expedición de Agareso nos encontramos en la localidad de Tonalá, en Nicaragua, a la espera de acontecimientos a las puertas de la frontera con Honduras para continuar con nuestros reportajes sobre la vida de los pescadores del Golfo de Fonseca.

Ayer, lunes, mientras manteníamos un encuentro con la comunidad pescadora de Promanic ,en la localidad de Potosí, llegó la noticia. La radio hondureña (única que se puede escuchar en esta zona oriental fronteriza de Nicaragua) comenzaba a radiar la llegada del presidente depuesto de Honduras, Mel Celaya, a la embajada brasileña en Tegucigalpa.

La noticia nos cayó como un jarro de agua fría porque justamente en menos de 24 horas tendríamos que entrar en Honduras para continuar realizando nuestra labor con nuevas comunidades que reciben ayudas de los fondos gallegos.

Pegados a la CNN América, escuchamos cómo Celaya hablaba por teléfono con los medios mexicanos, asegurando que había logrado llegar a la embajada con la ayuda de "alguien" a quien no quería revelar "para no causarle problemas".Esa noche fue de tensa espera tras conocer que se había decretado el toque de queda. Por la mañana la radio hondureña seguía narrando la situación.

Hoy las escuelas se encuentran cerradas. Los centros de trabajo abren al mínimo, ya que nadie puede estar en la calle mientras dure esta situación. "Se han producido al menos una veintena de detenidos por violar el toque de queda", asegura la voz que procede de la emisora hondureña.Las fronteras están cerradas.

Y lo peor es ver cómo la decisión de una sola persona puede cambiar todo lo que otros cientos organizan. De hecho, este jueves y viernes estaba prevista una gran reunión de todas las ONGs que trabajan en los tres países del Golfo de Fonseca en Honduras. Ahora ha tenido que ser suspendidas. Las cooperativas de El Salvador y de Nicaragua no quieren arriesgarse a entrar y luego no poder salir o a que los disturbios puedan generar problemas a sus miembros.

En Nicaragua, las noticias que llegan por boca de los lugareños son confusas. Unos dicen que la cosa se está poniendo bien fea mientras otros creen que se podrá solucionar en breve. Mientras, los cinco periodistas gallegos de AGARESO estamos a la espera de lo que ocurra para poder concluir nuestro trabajo.

En unas horas tendremos que recibir respuesta sobre la situación, ya que si no podemos cruzar a Honduras tendremos que variar todo nuestro planning de trabajo, organizado desde hace meses para informar en España, a través de la página http://www.agareso.net/ sobre la labor desarrollada por la cooperación española en estas tierras.

Llevamos una semana recorriendo el Golfo , primero en El Salvador y posteriormente en Nicaragua para recoger, a través de entrevistas, reportajes y la grabación de un documental sobre la labor que la ONG Amigos da Terra materializa a través de los planes que la Cooperación Galega está realizando con las comunidades de la zona.


agalega.info - Videos das noticias dos informativos da TVG

11 comentarios:

  1. Menuda experiencia, chicos. Agareso está realizando un trabajo tan maravilloso en el Golfo de Fonseca que, desde luego, vuestro proyecto supondrá un antes y un después en la organización. Mi enhorabuena por saber gestionar de una forma tan serena y eficiente esta situación extrema, por aportar un material de tanta calidad a la página y por dare un empuje a este gran proyecto. Desde este lado del océano so envío todos mis ánimos y os pido que tengáis mucho mucho cuidado.
    PD. Estrella, un relato verdaderamente sobrecogedor y cargado de humanidad. Salvando las distancias, casi me has hecho sentir vuestras emociones

    ResponderEliminar
  2. Mucho ánimo a todos!! Desde aquí seguimos día a día tanto vuestro trabajo como ahora la situación en la que estais. Además de la crónica de Estrella también he visto la conexión en TVG y eso me transmite tranquilidad. Confiamos en vuestra prudencia y buen hacer. Gran trabajo chic@s!! Con todo esto ya tendreis que reservar una jornada entera en la convención de la Lanzada...Bicos

    ResponderEliminar
  3. Estamos siguiendo al minuto todas las noticias que llegan desde vuestra posición. Mucho ánimo a todos. Estamos seguros de que tendréis prudencia. El relato de Estrella y la crónica de Laura para la TVG es sobrecogedor, pero a la vez ciertamente tranquilizador saber que vosotros estáis bien. Eso es lo importante. Si tenéis que concluir el proyecto ahí, pues no pasa nada. ya habéis hecho un trabajo magnífico. Eso no lo dudéis ni un minuto.

    Un saludo, Álex. Besos y abrazos para todos.

    ResponderEliminar
  4. Pues no se que deciros, solo mucho ánimo y fuerza, estaba claro que fácil no iba a ser pero como dices Estrella la decisión de uno solo puede cambiar todo...y hacerlo sólo un poco mas dificil nada mas.

    Suerte

    Noé

    ResponderEliminar
  5. Animo Chicos!! este si que es un con todo los incredientes posibles. lo importante es que estais bien y todo nuestro apoyo desde aqui. Tranquilos que el trabajo ya es maravilloso.
    Un abrazo muy grande y un beso de acompañamiento.

    ResponderEliminar
  6. Chicas y chicos, mucha prudencia que a la gente de la prensa (a la de "raza") os gusta estar siempre metiendo la nariz en el ojo del huracán. Por estas casualidades de la vida os tocó vivir el momento y lugar de una situación política "caliente" pero no hagáis locuras, que os queremos ver de regreso para que nos contéis las vivencias.
    Besos apretaos.

    ResponderEliminar
  7. "lo peor es ver cómo la decisión de una sola persona puede cambiar todo lo que otros cientos organizan".
    O peor é pensar nos miles de represaliados polo goberno golpista de Honduras, e pola supresión das liberdades e a democracia.
    Un presidente electo por un país e toda a xente que o apoia non é "una sola persona".
    Os niñatos subidos de adrenalina son niñatos en San Lázaro ou en Tegucigalpa.

    ResponderEliminar
  8. hai que ter collóns para se queixar pola volta dun presidente lexítimamente electo ao seu país, sodes un vergonza, carallo, non sodes galegos nin merda!

    ResponderEliminar
  9. Manda caralho. Devedes pedir que julguem ao Zelaya e que vos pague os danos causados. Que egoista este hondurenho, que nom se lhe importa nada o vosso trablho.

    ResponderEliminar
  10. Polo menos, estos "niñatos de San Lázaro" como lles chamas, teñen a valentía de da-la cara e non ocultarse no anonimato de Internet para critica-lo seu compromiso e o seu traballo. Eso é de covardes.

    E por certo, amosa moi pouco da túa parte a túa mensaxe e as seguintes. Especialmente porque nin sequera vos molesctáchedes en le-lo ben. En ningún momento están a criticar o presidente Zelaya nin a posicionarse no conflito. Simplemente fan unha reflexión sobre como lles cambiou as cousas (non só a eles) en tan pouco tempo.

    E por suposto que lles preocupa o seu traballo. Pero non por riba de todo. Pero hai que ter en conta que este proxecto é a culminación de anos de traballo de moita xente (non só deles), senón da ONG Amigos da Terra e os colectivos de pescadores do Golfo de Fonseca.

    Perdoa que lles preocupe. Pero é moi cómodo ve-lo desde o sofá da casa e sen facer nada na vida para axudar a visibiliza-los problemas da xente máis aló dunha pancarta.

    Un saúdo afectuoso, Álex.

    ResponderEliminar
  11. A este "valente" Anónimo penso que si lle temos algo que agradecer: que se preocupe por seguir o noso traballo. Polo demais, subscribo as palabras de Álex. Xa me contarás, don Anónimo, onde a nosa compañeira di que foi Zelaya o que truncou o proxecto doutros. Por que non interpretaches que podería referirse ao presidente golpista? Por que non? A lectura é tamén válida. Pero sabes que, don Anónimo? Non vexo por ningún lado contido político no seu texto e se ti o ves, entón, lector Anónimo, e que lle buscasches os tres pés ao gato.

    Eu penso que os "pijos" non son os que se mollan polos máis débiles e necesitados, os que comprometen o seu tempo libre, os seus cartos e mesmo as súas pertenzas e as súas vidas (ás veces) por axudar aos invisibles, aos maltratados polo sistema capitalista. Porén, unha actitude "pija" é a de atacar agochado na túa casa tras un ordenador e baixo o anonimato. Un tanto cobarde, non pensas?

    Claro que poderías dá-la cara e achegarte a nós e interesarte polo que facemos e mesmo axudar a que outros, os máis necesitados, podan ter as mesmas oportunidades que tes ti. Que che parece? Hai moito traballo que facer tamén en Galiza, onde Agareso está a pór un bo número de proxectos solidarios. Queres sumarte? Ou prefires seguir criticándonos dende o teu sofá? Demostra que ti non es un "pijo".

    E GRAZAS POR SEGUIRNOS.

    ResponderEliminar